Strzelania
mysliwskie mają za zadanie przygotować myśliwych do efektywnego polowania.
Każdy z rodzajów strzelań spełnia inne funkcje w tym zakresie, a wszystkie
łącznie przygotowują wszechstronnie do praktyki. Strzelania myśliwskie są
nastepujące:
- krąg myśliwski
- oś mysliwska
- przeloty
- zając w przebiegu
- dzik w przebiegu
- stojący rogacz
- stojący lis
W strzelaniu do rzutków liczy się liczba rozbitych rzutków, a do zająca liczba
strzelonych, tzn. zaznaczających otrzymanie skutecznego trafienia. Wyni9k
strzelania do makiety dzika, rogacza i lisa ustala się na podstawie sumy
trafień w płaszczyznę zakreślającą granicę punktowania strzału, przy
uwzględnianiu wartości poszczególnych pierścieni.
W strzelaniach myśliwskich wolno używać broni myśliwskiej bez specjalnych
przeróbek i uzupełnień. Również amunicja musi być amunicją myśliwską, śrutową
lub kulową. Broń może byc wyposażona w celownicze przyrządy optyczne.
W strzelaniu do makiety rogacza i lisa wolni używać podpórki, która może służyć
tylko do podparcia broni i dłoni podtrzymującej lufę.
Amunicja srutowa do strzelań na osi myśliwskiej, na kregu myśliwskim i
przelotach może zawierać śrut nie grubszy niż 2,5 mm, a do zająca - do 3,5 mm.
Amunicja kulowa broni gwintowanej może mieć dowolny kaliber, ale mysliwski: pocisk
tej amunicji nie może być penopłaszczowy. Z broni z gładkimi lufami można
strzelać pociskami typu breneka.