Obwód łowiecki,
obszar gruntów administracyjnie wyodrębniony z przeznaczeniem dla celów
łowieckich (łowiectwo), o powierzchni 3000-10 000 ha, stanowiący zarazem
siedlisko zwierzyny łownej. Obwód łowiecki ma zazwyczaj naturalne granice
terytorialne.
Na obszarze obwodu łowieckiego może znajdować się tzw. obwód hodowlany,
tworzony dla celów hodowlanych bądź naukowych. Obwody łowieckie dzierżawione są
głównie przez koła łowieckie i jednostki administracyjne lasów państwowych.
Zasady
- optymalne zaspokojenie potrzeb w zakresie ochrony, zachowania i rozwoju
preferowanych gatunków zwierzyny.
- unikanie dzielenia zbiorników wodnych
- ustalanie przebiegu granic po naturalnych lub wyraźnych znakach w terenie
(np. drogi, rowy, rzeki).
W skład obwodu nie wchodzą parki narodowe i rezerwaty przyrody, tereny w
granicach administracyjnych miast, jeżeli jednak granice te obejmują większe
obszary leśne lub rolne, z obszarów tych może byc utworzony obwód łowiecki lub
mogą one być włączone do innych obwodów łowieckich. Również tereny zajęte przez
miekscowości nie zaliczone do miast, w granicach obejmujących zabudowania
mieszkalne i gospodarcze z podwórzami, placami i ulicami oraz drogi wewnątrz
tych miejscowości. Nie wchodzą także budowle, zakłady i urządzenia, tereny
przeznaczone na cele społeczne, kultu religijnego, przemysłowe, handlowe,
składowe, transportowe i inne cele gospodarcze oraz obiekty o charakterze
zabytkowym i specjalnym, w granicach ich ogrodzeń.
Obwody łowieckie dzielą się na leśne i polne.
Obwód łowiecki leśny to taki, w którym grunty leśne stanowią co najmniej 40 %
ogólnej powierzchni tego obszaru.
Obwód łowiecki polny jest to obszar, w którym grunty leśne stanowią mniej niż
40 % ogólnej powierzchni tego obszaru.
Zasady kategoryzacji obwodów określa minister uwzględniając liczebność
poszczególnych gatunków zwierzyny i wielkość pozyskania.